Toch nog feestje kunnen bouwen

Tien minuten voor tijd krijgt de afscheidnemende Wouter een applausvervanging.
De gehele VCNE aanhang juicht mee.

We moesten de warme wei in tegen Elene-Grotenberge. Om het ons, de VCNE supporters, wat moeilijker te maken spelen zij in het blauw. De onzen traden dan in hun witte trui aan. We zijn gewoon van “Allé blauwkes” te roepen maar dat lukte dus nu niet en “Allé de witte” klinkt toch een beetje raar.

Elene zou in principe een haalbare kaart moeten zijn. Maar voetbal is soms wel eens voorspelbaar Onvoorspelbaar. Zie maar vorige week. Een 0-2 voorsprong zo maar uit handen gegeven.

De toekomst van VCNE begeleide onze spelers tot op het veld. Ze droegen witte en blauwe ballons. Het was een beetje een feestwedstrijd. De laatste wedstrijd thuis in de competitie, we konden onze derde plaats veilig stellen en Wouter M. nam afscheid na 24 jaar onafgebroken in dienst van blauw-wit.

De wedstrijd begon voorspelbaar. Wat aftastend, maar toch de onzen die het initiatief namen. Zo kon Mathias B al na een kleine acht minuten ferm doorstoten en zo Naïm in schietpositie brengen. Zijn krul draait echter over doel.

Op minuut 27 is er geharrewar voor ons doel. Plots staat er een bezoeker helemaal alleen voor Wouter. Hij kan redden door zich, met gevaar voor lijf en leden, op de bal te gooien.

Wouter kan dan ver uitschoppen, Brent kan doorkoppen. De bezoekende doelman grabbelt naast de bal. Mathias N loopt mooi naast de bal mee in doel. We staan 1-0.

De laatste vijf minuten zijn volledig voor ons. Eerst pikt Leroy de bal mee in het midden van het veld. Hij maakt vele meters en legt dan terug op Mathias N. Die krijgt de bal moeilijk onder controle waardoor hij van kortbij toch over doel vliegt. Onmiddellijk daarop lanceert Mathias B Leroy. Ook diens schot waait over het doel. Dan is het weer Mathias N die Leroy kan aanspelen. De doelman kan tot twee maal toe pareren.

Tien minuten na de pauze. Tikken onze twee Mathiassen de bal vrolijk rond. De bal komt bij Brent. Zijn schot gaat echter voorlangs.

Twee minuten later is het weer drie keer voor één euro voor het bezoekende doel. Ik denk dat de helft van zone ploeg en voetje tegen de bal had gezet. Telkens stond er ergens een bezoekend been in de weg.

Dan valt de wedstrijd wat stil. De warmte zal er wel voor iets tussen gezeten hebben.

Net voor het half uur schiet onze Leroy nog eens uit zijn sloffen. Hij perst er een stevige sprint uit. De goed gevolgde Mathias N maakt er dan kalm 2-0 van.

We waren nog aan het juichen toen er een blauwhemd (wel dat ander blauw) na licht contact gretig tegen de grond ging. Penalty. De bezoeker had geen medelijden met Wouter en trapte de bal onhoudbaar binnen. Zo komt het plots op 2-1.

Tien minuten voor tijd krijgt de afscheidnemende Wouter een applausvervanging. De gehele VCNE aanhang juicht mee. Hier en daar pinkt er toch eentje een traantje weg.

Karel staat amper in doel of hij wordt koudweg tegenvoets gepakt. Het staat verdorie 2-2.

De onzen laten het kopje niet hangen. Via Brent krijgt Mathias B de bal voor de voet. Hij maakt er even meedogenloos 3-2 van. Oef!

Een uitgebreid feestje volgt. Wouter wordt uitgewuifd. Hij bedankt zijn supporters en geeft een vat. Het bestuur zorgt voor frietjes en toebehoren.

Nog één wedstrijd in de competitie, dan nog vier keer winnen in eindronde en we zitten in tweede….

Hans W.

Eentje is nog altijd beter dan geentje, maar…

Zaterdag was het Bevere-avond. Na een competitiestop van 2 weken toch een beetje een stap in het onbekende.

Ik was nog niet echt op het veld of Wouter moest ons met een prachtsave behoeden van de 1-0. Oei, we waren verwittigd. De gele bever zou zijn vel duur verkopen.

Mathias N nam echter zo goed als onmiddellijk wraak. Hij ging alleen op de doelman af en toonde hoe het moest. De 0-1 hing tegen de netten te bengelen.

Iets over het eerste kwartier kan Leroy aanleggen. Zijn bal komt bij een opponent terecht die minder goed ontzet. Zo komt het leer aan de voet van Mathias B, die kan de andere Mathias bereiken. Hij maakt er zonder verpinken 0-2 van.

Wie dacht, net als wij, dat de match gespeeld was had het verkeerd voor. Het was de verdienste van Bevere dat ze de moed niet opgaven, in tegendeel ze bleven vechten voor iedere bal. Ze stapelden de kansen op. Hun afwerking was echter, gelukkig voor ons, niet echt schitterend. Tot minuut 35. Plots een afstandsschot. Voor de Beverse supporters, een heerlijke krul in de winkelhaak. 1-2 werd het zo.

Bevere bleef druk zetten. Het resultaat liet niet lang op zich wachten. Amper vijf minuten later geharrewar voor ons doel. Wouter kon de bal niet goed wegwerken. Een geelhemd maakte er in de herneming 2-2 van. Gejuich in Bevere, treurnis in Nazareth. Zelfs de weergoden begonnen te wenen. Een zware plensbui stroomde over het veld.

Onze coach herschikte een beetje zijn manschappen voor de tweede helft. Het was Bevere die echter opnieuw de eerste kans kreeg. Op minuut 8 een vrije trap. Wouter gaat goed plat. Opnieuw zijn wij er met een antwoord. Naïm stoot door op zijn linkerflank. Zijn voorzet wordt door de doelman weggewerkt.

Onmiddellijk daarop is het weer aan Bevere. Opnieuw staat Wouter paraat. Dan valt de wedstrijd wat stil.

Op het half uur is er dan een hoekschop via Brent. Wouter VDB kan de bal meepikken. De thuisdoelman gooit er zich echter tussen.

Niet getreurd. Een volgende aanval van de onzen via Naïm en Florian komt bij Mathias N. De netten staan bol voor de 2-3.

Op minuut 43 krijgen we dan een vrije schop tegen. De trap gaat in de muur. In de rebound komt hij bij een geelhemd terecht. Tussen ons gezegd en gezwegen, hij stond dik buitenspel. Voor de scheidsrechter, zonder lijnrechters niet makkelijk te beoordelen. Goed, hij liet verder spelen. De gele aanvaller pikte de bal mee en kon Wouter omspelen. De 3-3 stond op het bord.

Bevere zette nog alles op alles. Ze trakteerden onze goed uitgekomen doelman op een doodschop. Twee voeten vooruit, kous van Wouter helemaal gescheurd. De scheidsrechter had het door. Hij floot de wedstrijd af.

Eentje is dus beter dan geentje maar we misten een beetje meer gedrevenheid van de onzen. Laat ons hopen door de 2 weken rust. Zingem speelde ook 3-3 zodat ons derde plaats niet in het gedrang komt.

Volgende week tegen Elene. Een bijzondere wedstrijd wordt het want mits een goede prestatie kunnen we het podium veilig stellen.

Het is onze laatste thuiswedstrijd van de reguliere competitie. En Wouter, onze doelman, neemt, na 24 jaar trouwe dienst, afscheid van de Nazarethse doelpalen. Een wedstrijd om naar uit te kijken dus. Iedereen op post op zondag 22 april om 15u.

Hans M.

Het kon niet blijven duren…

Hoe langer de reeks overwinningen, hoe groter de kans dat je nog eens gaat verliezen.

Nokere-Kruishouten was onze tegenstander. Een echte topper want leider versus de derde in het klassement. Het werd een leuke wedstrijd om te bekijken onder een deugddoend zonnetje.

Nokere nam onmiddellijk het heft in handen. Het resulteerde in een sterke gele start. De eerste kans was al tamelijk snel voor hen. Onze blauwhemden lieten zich niet intimideren en rolden hun mouwen eens extra op. We deden vooral waar we goed in zijn. De bal rondspelen en proberen al combinerend het spel te maken. Op minuut vijf was het al bijna raak. Via zes stationnetjes kwam de bal bij Nicolas. Zijn voet was een halve cm te kort om te kunnen scoren.

Zo bleef het doorgaan. De onzen speelden sterk, konden regelmatig richting doel oprukken. Ik zou hier ieders naam moeten opsommen. Maar in de zone van de waarheid liep het altijd wel mis. Net over, net naast, soms eens ver over.

Ook Nokere liet zich niet onbetuigd. Op het half uur was er twee keer een schitterende reflex met de linkerhand nodig van Wouter om ons van een achterstand te behoeden.

Een redding die hij net voor rust nog eens droogjes overdeed. Een strak schot kon hij met een kattensprong van onder de lat weghalen. Hierdoor konden we rusten met de dubbele nul op het bord.

Na de rust speelden we met de steeds harder blazende wind op kop. Nu was de eerste kans wel voor ons. Een hard werkende Naïm ging snel door op rechts. Nicolas lukte niet om te scoren. Nokere lepelde als reactie de bal op de buitenkant van onze doelpaal.

Op het kwartier kon een sterk acterende Mathias N doorbreken. Hij komt alleen op de doelman afgestormd. Die gaat goed in de voeten en blokkeert zijn doelpoging. Geen doelpunt, Mathias droop echter wel gekwetst van het veld.

Nokere schakelde nog een tandje bij en zette de onzen onder druk. Net toen we weer konden terugvechten waren ze plots voor ons doel. Een schot van halfweg de zestien ging net naast de binnenkant paal. De bal botste nog lichtjes op en belande net buiten het bereik van Wouter in doel. Niet onverdiend, maar het deed toch een beetje pijn aan ons blauw-wit hart.

Onze jongens weerden zich voortreffelijk. Iedereen werkte zich de ziel uit het lijf om toch eentje tegen te scoren. Maar telkens schoten we in de afwerking iets te kort.

Tien minuten voor tijd kwam dan de doodsteek. Een geelhemd ging fors door op onze rechter flank. Hij stuurde de bal in het vak. Het werd 3 keer voor 1 euro maar de bal ging dan toch binnen. 2 tegen 0.

De onzen waren moegestreden. Gelukkig kon Nokere er niet van profiteren.

We deden wat we moesten doen. We zagen veel inzet en dat deed deugd. Jammer dat we niet meer ballen tussen de palen kregen.

Door het gelijkspel van Zingem blijven we nog altijd op plaats drie pronken.

We gaan eerst 3 weekjes rusten en dan hebben we nog drie wedstrijden om onze podiumplaats op te eisen.

Hans

Blauw !

Blauw van de kou zaten we op de tribune. Een scherpe koude wind geselde de supporters. Zelfs de zwarte inkt in mijn balpen kleurde blauw. Een goed voorteken?

We moesten de bevroren wei in tegen de roodhemden van Olsene. De heenwedstrijd draaide in blessuretijd uit op een gelijkspel. Dus we hadden iets recht te zetten.

De onzen namen onmiddellijk het heft in handen en controleerden de bal. Na acht minuten spurtte Gelani krachtig door op links. Hij kon de bal voor doel brengen. Florian mikte aan de binnenkant van de paal. De doelman kon hem nog net wegtikken. We konden de eerste keer onze handen wat warmen.

Drie minuten later trok een roodhemd van aan de middellijn ten aanval. Hij soleerde door het midden en ook door onze verdediging alsof de onzen nog niet goed beseften dat de wedstrijd al begonnen was. Vier, vijf blauwkes moesten eraan geloven. Hij zette Wouter op het verkeerde been en tikte de bal koelbloedig tegen onze netten. 0-1 na elf minuten.

De wedstrijd ging dan vlotjes op en neer. De onzen waren wel meer in balbezit maar konden hun wil niet echt opleggen. Olsene pakte het tactisch wel slim aan. Van zodra VCNE de bal had plooiden ze met negen man terug. Daardoor liep er steeds eentje van hen in de weg.

We gingen rusten, ons opwarmen, met nog steeds een doelpunt achter.

De onzen hadden waarschijnlijk een goede warme en sterke tas koffie gekregen. Ze namen onmiddellijk het heft in eigen handen, of moet ik zeggen in eigen voeten. Olsene bleef verbeten vechten en groef zich massaal in voor eigen doel.

Het resulteerde in de ene halve kans na de andere. Tijd om te kadreren kregen we immers niet. De bal ging dan ook ofwel net naast of net over of was te zacht om de doelman te bedreigen.

Op minuut zeventien trok Bart dan nog eens diep in de aanval. De doelman vond dat hij ver genoeg was geraakt en pakte hem bij de voeten. Terecht penalty. Vroeger had dit ook een rode kaart geweest. Blijkbaar is dit nu een gele overtreding omdat de penalty op zich al een straf is die zwaar genoeg weegt volgens het reglement. Bart nam zijn verantwoordelijkheid en knalde de 1-1 tegen de netten.

De onzen bleven proberen door van achter uit te combineren. Brent en ook Wouter VDB kwamen regelmatig mee naar voor. Steeds liep er een roodhemd in de weg. Olsene daarentegen kwam nog amper over de middellijn.

Op minuut 82 kwam de bal een beetje uit het niets bij de hard werkende Mathias N terecht. Die aarzelde niet en maakte er verdiend 2-1 van. De wedstrijd leek gespeeld.

Een minuut voor affluiten stormde Olsene toch nog eens richting ons doel. Zelfs hun doelman trok mee ten aanval. Een knappe loeier werd door Wouter op spectaculaire wijze uit de winkelhaak gehaald.

Zes keer op rij haalden we de drie punten binnen. Door het verlies van Zingem staan we nu iets steviger op plaats drie. Volgende week gaan we op bezoek bij de leider. Stel dat we daar onze zegereeks kunnen verder zetten….

Hans M.

VIER OP EEN RIJ

We krijgen bezoek van Michelbeke. De rood-witten staan op de voorlaatste plaats. Thuis kregen ze van ons zeven doelpunten om de oren. Zo ver zouden ze het niet opnieuw laten komen.

We namen van in de start een lichte bovenhand. Veel gevaar kwam er echter niet uit voort. Michelbeke deed er alles aan om het tempo uit de wedstrijd te halen. Alles ging traag, er werd tijd gewonnen, ze plooiden massaal terug, zaten niet echt op de bal. De onzen lieten zich toch wel een beetje in slaap wiegen. Michelbeke was duidelijk niet gekomen om te winnen.

Het duurde dan ook dik twintig minuten voor ik de eerste keer iets diende te noteren. Gelani kon wat meters pakken, stak de bal door tot Mathias N. Zijn loeier ging echter naast. Een tweede poging van Mathias, een paar minuten later was wel goed gericht, maar nu niet hard genoeg. Michelbeke lanceerde slechts één keer een raket. Ook die ging naast het doel.

Kort voor rust mocht Brent op links een corner trappen. De bezoekend doelman ving de bal wel op maar liet de bal dan uit zijn handen rollen. Een beetje sneu voor hem maar kan gebeuren. Het stond toch 1-0.

Amper acht minuten ver in de tweede helft komt Florian opzetten op links. Hij komt tot een metertje voor de zestien. Hij knalt dan de bal heerlijk in de verste winkelhaak. Wondermooi doelpunt en 2-0.

Michelbeke probeert nu toch om eentje tegen te scoren. Hierdoor krijgen de onzen iets meer ruimte.  Zo konden we via Naïm doorstromen naar voor. Hij kan scherp voorzetten tot bij Geliani en bingo. We staan 3-0.

Twee minuten later trekt Nicolas ten aanval. Hij bedient Naim die de bal doorstuurt naar Mathias N. En hopla, de 4-0 licht op.

Michelbeke vond het toen welletjes en sloot opnieuw de gelederen. De onzen controleerden het spel en hielden  zo de nul op het bord.

De eerste helft was zus en zo maar na de koffiepauze zagen we beter VCNE. Prima gedaan jongens.

Door het verlies van Zingem staan we plots op het podium te blinken. We scoorden vier op een rij. We wonnen ook voor de vierde keer op rij.

Doe zo verder.

Hans

DRIE OP EEN RIJ

Koud of niet, we gingen met z’n allen naar Velzeke. Een terrein midden de velden, dus de ijskoude wind had vrij spel.

Als lezer zal je me het dus ook vergeven dat ik mijn notities heb beperkt tot het absoluut noodzakelijke. Zelfs de inkt in mijn balpen had het lastig.

Na amper vier minuten konden we ons wel al warmen aan een splijtende actie via Naïm. Die stak de bal slim door naar de oprukkende Mathias N. Hij kwam alleen voor doel en stak de bal beheerst naast de doelman tegen de netten. 0-1.

Door de felle tegenwind raakten we heel moeilijk weg van ons doel. We shotten de bal tien meter vooruit. Door de wind keerde er vijf terug.

Op het half uur dan een aanval van Velzeke op rechts. De bal door de benen van een blauwe broek. Een Velzekenaar nam de bal aan en kon vanuit een scherpe hoek het leer net voor de tweede paal binnen shotten. 1-1

In de tweede helft hadden we bijna het omgekeerde scenario. Amper vijf minuten ver en er komt eentje dicht bij ons doel. Zijn knaller wordt door Wouter weggebokst. Het werd even warm voor ons doel. Kort daarop gaat een loeier van Brent net over.

Dan was het vet een beetje van de Velzeekse soep. De onzen raakten ondanks de kou stilaan op temperatuur. De ene kans na de andere. Leroy, Mathias B., Bart zagen hun pogingen net naast gaan.

Iets voor het half uur dan handspel van Velzeke. Gelukkig voor hen net buiten de zestien. Mathias N. sloofde de mouwen op, nam een korte aanloop en schilderde de bal net naast de muur buiten het bereik van de doelman tegen de netten. 1-2. Oververdiend, dat zeker en vast.

Vijf minuten later rolde Naïm de verdediging op een hoopje en drong het strafschopgebied binnen. Net voor hij probeerde aan te leggen werd hij met twee handen tegen de grond geduwd. Terecht penalty. Mathias N ging achter de bal en maakte er rap 1-3 van.


Ondertussen schoten de Velzeekse supporters met scherp. De eerste speelhelft waren er drie die de ganse tijd onze doelman Wouter stonden te jennen. Ook werd bijna iedere beslissing van de scheidsrechter aangevochten. Er vielen dan ook terecht enkele gele kaarten wegens protest. Er werd ook al eens iets naar de scheids geroepen. Die had voor de rust al tot kalmte aangemaand. Dirk, onze innemende délegé, was ook ons komen verwittigen. Een dikke vijf minuten voor het einde was de maat vol. Na racistische opmerkingen en bedreigingen door de thuis supporters floot hij de wedstrijd af.

De onzen ondergingen kalm deze beslissing en hielden een sportieve houding aan. Gejuich zou misplaatst zijn geweest. Iedereen droop dan maar af met gemengde gevoelens. We staken drie punten op zak maar werden wel het winstgejuich ontnomen.


We haalden dus twee keer drie op een rij. Mathias N. bewees zijn vorm door er drie tegen de netten te prikken. En we wonnen ook voor de derde keer op rij. Hierdoor staan we stilaan stevig binnen de top vier. Laat ons de voetjes op de koude grond houden en blijven verder werken aan het succes. Het is bewezen, enkel in de dikke Vandaele komt ‘succes’ voor ‘werken’. (doordenkertje)

En bij deze een oproep aan alle blauw-witte supporters om ons blijven sportief op te stellen naar de refs toe. Je moet het maar doen in dat koude weer. Ik zal ook mijn best doen.

Hans

Bezoek van Sint-Goriks-Oudenhove

We moesten de koude wei in tegen Sint-Goriks. Onze vrienden uit het kleine dorpje uit de Zwalmstreek. Er zijn slechts 900 inwoners, twee winkels maar wel vijf cafés. Ginder konden we winnen met 0-4.

De bezoekers begonnen gretig. Bij ons liep het niet altijd zoals het moest. Waarschijnlijk een beetje uit het ritme door het voetbalvrije weekend vorige week.

Op minuut 12 toch een doorbraak van de onzen op de rechterflank. De bal komt zo tot bij Nicolas gedwarreld. Die neemt het leder in één tijd op de slof. Voila, de 1-0 staat op ons bord.

De onzen probeerden wel, maar vergaten toch wel om de voorsprong verder uit te diepen. Op minuut 24 knalt Gilles zo van dichtbij op de goed uitgekomen doelman.

Tien minuten voor tijd juichten we wel met alle blauw witte supporters. Onterecht. De bal was immers via een paal achter het doel tegen het net beland. En via de achterkant in doel telt blijkbaar niet.

Net voor rust kwamen Leroy en Gilles nog dicht bij een doelpunt. De ene bal gaat voorlangs, de andere werd met een beenveeg door de bezoekende doelman weggewerkt.

Na rust werd het onmiddellijk twee keer heel warm voor onze goal. Een bal scherp voorlangs en eentje op de lat. We waren verwittigd.

We reageerden gepast. Maar ook wij kregen de bal er niet in. Eén keer net voorlangs en onmiddellijk daarna een schot op doel, te zwak om de goed keepende doelman te bedreigen.

Het duurde ruim een half uur voor we nog eens in de handen konden klappen. Leroy kreeg de bal voor de voet, maar de dekselse bezoekende doelman liep weeral in de weg om het te kunnen afmaken.

Vijf minuten later was het dan toch van dat. De bal komt op rechts binnen de zestien bij de doorgesprinte Leroy. Die kon afleggen tot bij Mathias N. Mathias bleef kalm en prikte de bal kansloos voorbij de doelman. Eindelijk stond de 2-0 op het scorebord.

De onzen lieten zich niet meer verassen. We haalden een “clean sheet” en de drie punten binnen. Deze keer niet met echt schitterend voetbal, maar onze werklust werd terecht beloond. We staan ondertussen licht afgescheiden op plaats vier. Als we volgende week op Velzeke de buit kunnen binnenhalen ziet het er mooi uit voor het klassement.

Hans

De allereerste keer… (Ode aan Rita Deneve)

Op bezoek bij Sottegem. Opgelet zoek dit niet in de GPS, maar rij gewoon naar Zottegem. Met de schrik in het hart. We konden immers nog nooit een punt pakken tegen de blauw-gelen. Het stadion in Zottegem is altijd al kouwelijk geweest. Vandaag was het er nog killer dan anders. De blauw witte supporters kropen dus knus tesamen. Het werd wat moeilijk om een verslag te maken. In Zottegem zit je bijna drie straten van het veld. Ik zag enkel het verschil tussen geel en blauwe truitjes. Dus ik kan iets minder namen citeren dan op andere wedstrijden.

We begonnen vol goede moed. Na amper drie minuten was ons optimisme al voor een groot stuk weggezakt. Een vrijschop voor Sottegem. Mooi getrapt, maar toch, er stond eentje helemaal alleen te wachten. Hij kon ongehinderd binnen koppen. 1-0 na amper drie minuten. We hielden ons hart vast.

We moesten wat bekomen van de opdoffer. Op minuut tien dan toch een snelle uitbraak van onze Bart. Zijn schot hobbelde tergend traag naast het doel. Twee minuten later is het Mathias N die alleen op doel afgaat. Zijn schot gaat net over.

De onze blijven als ploeg goed samen spelen. Scherpe kansen kwamen er echter niet. Tot iets voor het half uur. We breien een mooie actie op rechts. De bal komt plots bij Naïm. Hij kan hard binnen trappen. 1-1.

Iets later opnieuw vrijschop voor de gelen. Deze keer kan Wouter met de vuisten de bal onschadelijk maken. Vijf minuten later is het weer aan ons. Deze keer kan Leroy alleen oprukken. Zijn schot wordt gepareerd, de rebound krijgen we er niet in.

Net voor rusten stuurt Bart een bal over het doel.

We lieten ons nu bij aanvang van de tweede helft niet ringeloren. We hielden grotendeels controle over het spel. Na 15 minuten, bij één van de vele hoekschoppen kon Brent de bal op het hoofd schilderen van Bart. Onbereikbaar voor de doelman. We staan 1 tegen 2.

Amper vijf minuten later wordt Mathias N op pad gestuurd. Hij pikt de bal mee met de borst, maakt nog wat meters en trapt dan onhoudbaar binnen. 1-3. Het leek binnen, maar met nog een klein half uur kon het toch nog alle kanten uit.

De onzen hielden het echter onder controle. Gilles kwam zelfs nog dicht bij een verdiend goaltje. Sottegem reageerde echter gevat. Er kon er eentje doorgaan op rechts. Hij toverde een mooie center uit zijn voeten. Het harde schot van dichtbij werd echter door Wouter gered.

Net voor affluiten komt de bal nog eens bij Mathias N. Hij stond wel met de rug naar doel. Geen nood. Een snelle draai en een harde knal op doel. De 1-4 eindstand stond op het bord.

Volgens Lydie werd het wel héél stil aan de overkant.

Voor het eerst konden we punten, en dan nog drie, pakken tegen Sottegem. Met dank aan Rita Deneve.

Proficiat voor de vechtlust van de onzen.

Hans

Overspel loont nu wel…

Een paar weken terug heb ik “overspel” nog zo verketterd. Deze keer was “overspel” onze grote vriend. ‘Het kan verkeren’, zei er ooit iemand.

Op het programma stonden de roodhemden van Zingem op het menu. Een geladen wedstrijd die wel de sfeer van een echte derby oproept. Ik hoorde het de supporters van Zingem opperen: als we hier kunnen winnen… Ze hebben er ook alles aan gedaan om ons te destabiliseren. Het was hun bijna gelukt ook, maar gelukkig voor ons was er “overspel”.

Na amper 30 seconden hadden we al prijs kunnen hebben. Na ingooien komt de bal bij Leroy. Hij besluit echter net naast.

Het mag gezegd de onzen domineerden toch wel de wedstrijd. We bouwden geduldig op, speelden de bal goed rond. We lieten de roodhemden jagen op de bal. Jammer genoeg konden we daar geen echte kansen uit opbouwen.

In tegendeel het was Zingem die een twee tal keer voor gevaar kon zorgen. De vuisten van Wouter konden de bal telkens vakkundig wegwerken.

Op het half uur dan toch nog eens een echte kans voor VCNE. Quintin schut actie uit de benen. Hij kan Mathias B. bereiken die de bal kan doorspelen naar Leroy. Nog eens net over.

Kort daarop krijgt Leroy de bal toegespeeld. Hij staat met de rug naar doel. Hij kan toch nog een draaiende beweging maken. Zijn schot was iets te zwak.

Een minuutje later is het opnieuw Leroy die in schietpositie geraakt. Zijn hard schot wordt via een knappe safe door de Zingemse doelman onschadelijk gemaakt.

Zingem reageert furieus. Ze dringen diep onze zestien binnen. Het schot wordt door Wouter’s vuisten onschadelijk gemaakt.

De twee helft begon op haast dezelfde wijze. Opnieuw zorgden wij onmiddellijk voor doelgevaar.
Mathias N. kwam zo goed als alleen voor doel maar de bal kwam naast.

Zingem nam dan het heft in handen. We kregen wat het omgekeerde beeld. Het waren de roden die ons onder druk zetten.

Op het half uur resulteerde dit in een vrijschop. Met de wind sterk in de rug en een goede traptechniek vloog de bal buiten bereik van Wouter in onze rechter winkelhaak. Niet onverdiend maar jammer genoeg voor ons stond de 0-1 op het bord.

Amper twee minuten later een strak Zingems schot naar de andere winkelhaak. Deze keer kon Wouter de bal uit zijn doel ranselen.

In minuut 88 komt er eentje alleen op Wouter af. Met een prachtige reflex kon hij ons toch in de wedstrijd houden. Alhoewel, met nog amper een paar minuten te spelen leek het kalf toch verdronken.

De rode supporters en spelers hielden toen meer hun oog op de klok dan op het veld. Terwijl ze met z’n allen aan de scheidsrechter wouden duidelijk maken dat hij moest affluiten zetten de onzen alles op alles.

En het is maar gedaan als de scheids affluit. Net toen hij er een eind aan wou maken zag onze Mathias N. zijn kans schoon. Van kortbij droog en krachtig op doel. Het werd dan toch nog 1-1.

De blauwe vreugde stak schril af tegen de rode ontgoocheling.

Het mag ook nu gezegd. Zingem lag wel boven in de tweede helft maar de onzen bleven vechten en proberen om een doelpunt te maken. En inzet wordt hoe dan ook, vroeg of laat, beloond.

Een pluim voor de ganse ploeg.

Hans

Wat een verschil…

Met een bang hart trokken we naar de “hel van Oudenhove”. Nu ik weet dat de hel geen parking heeft en het er ook koud kan zijn, kom ik toch liever naar de hemel van VCNE. Vorig jaar kregen we hier nog ferm “op ons doos”. Spelen als vorige week was dus geen optie.

Onze mannen hadden het begrepen en acteerden terug op hun gekend niveau. Gretig mee het spel maken, goed combineren, de bal zijn ding laten doen. Het werd een wedstrijd waarin de doelmannen hun nut bewezen.

Na een minuut of acht maakten de onzen een mooie driehoek Wouter VDB, Naim en Leroy. De thuisdoelman kon gepast redden.

Het spel ging op en af, dan lagen wij eens boven dan was het eerder Oudenhove. Echt doelgevaar zat er niet in.

Rond minuut 35 kon Bart Quintin lanceren op rechts. Na een dikke sprint kon hij de bal toch nog voor brengen. Ons schot was te zwak om de doelman te verslaan.

Iets later waren we er weer. Nu via Quintin over Leroy tot bij Naïm. Zijn schot ging net over.

We gingen rusten met nog steeds de 0-0 op het spreekwoordelijke bord. Je kon het zo al aanvoelen: de ploeg die eerst scoorde zou wel eens met de drie punten naar huis gaan.

De tweede helft begon als de eerste. Actie van ons op links. Quintin kon ondanks verwoede pogingen de bal niet goed voor de voet krijgen.

Na twintig minuten kwamen de roodhemden van Oudenhove plots alleen voor Wouter. Die kwam goed uit. Het rode schot ging over.

De thuisdoelman kwam ook nog een paar keer goed tussen. Iets over het half uur moest hij zich dan toch gewonnen geven. Een feilloos getrapte corner van Brent kwam op de kruin van Bart terecht. Die knikte de bal over de lijn. 0-1 op minuut 35.

Vijf minuten voor tijd kregen wij de unieke kans om het af te maken. Het werd drie keer voor een euro, maar jammer genoeg kregen we de bal in het geharrewar niet in doel.

We begonnen al aan het scenario van Vurste te denken. Het werd helemaal zwart voor onze ogen toen we op minuut 90 een corner tegen kregen. Het moet gezegd, mooi getrapt en hard en schitterend op ons doel gekopt. Net onder de daklat. Wouter had tot dan niet veel moeten doen. Maar in zijn gekende stijl met een katachtige reflex kon hij de bal over doel tikken. De scheids vond het toen genoeg en floot af.

De drie punten waren voor ons.

Goed gewerkt van de onzen. Ze bleven er in geloven en groeven zich na ons doelpunt ook niet in. Ze bleven meespelen. Zo willen we het als supporter zien.

Hans